"Kod Leonarda da Vinci" Dan Brown

Chyba każdy słyszał już o Danie Brownie i chociaż trochę wie o jego twórczości. Na pewno każdemu mówią coś tytuły takie jak Anioły i Demony, Inferno, czy właśnie główny bohater mojej dzisiejszej recenzji Kod Leonarda da Vinci. Jeżeli nadal nie kojarzycie o czym mówię może oznaczać to tylko jedno - żyjecie na inne planecie, bo pan Brown sławny jest już od bardzo dawna i o tej postaci słyszy się nawet, jak się nie chce. Książka wzbudza spore kontrowersje, a antyreklama Kościoła sprawia, że jeszcze bardziej chce się po tę powieść sięgnąć.

Nie pamiętam jak to się stało, że postanowiłam tę książkę przeczytać, bo wcześniej do takich rzeczy mnie nie ciągnęło. Wydaje mi się, że po prostu chciałam wiedzieć o co tyle szumu, szczególnie, że ostatnio o Danie Brownie słyszałam kilka dość skrajnych opinii. Nie wiedziałam od jakiej książki zacząć. Jak widać zdecydowałam się na Kod Leonarda do Vinci, ponieważ 1) był dostępny w bibliotece bez kolejki, 2) ten tytuł mówił mi najwięcej.

- Te książki nie mogą skutecznie współzawodniczyć z wielowiekową historią, zwłaszcza kiedy tę historię opowiada niekwestionowany bestseller wszech czasów. - rzekł Langdon.

Faukman wytrzeszczył oczy.

- Chyba nie powiesz, że Harry Potter też jest o Świętym Graalu.

- Miałem na myśli Biblię.

Akcja książki rozpoczyna się w Luwrze, gdzie jego kustosz - Jacques Sauniere staje się ofiarą morderstwa. Francuska policja wzywa na miejsce profesora z Harvardu, znawcę symboliki religijnej - Roberta Langdona. Mężczyzna odkrywa na miejscu zbrodni szereg zakonspirowanych śladów, mogących pomóc w ustaleniu zabójcy, ale też stanowią klucz do jeszcze większej zagadki, tajemnicy sięgającej korzeni chrześcijaństwa - Świętego Graala. W muzeum pojawia się również agentka Sophie Neveu, specjalistka od tajnych kodów i szyfrów i wnuczka ów kustosza. Langdon i Neveu rozpoczynają własne śledztwo. Muszą rozwikłać łamigłówki pozostawione przez Sauniera - inaczej tajemnicę na zawsze skryją mroki historii.

Mimo tego, że książka ma prawie 570 stron czyta się ją bardzo lekko i szybko. Z każdym kolejnym rozdziałem coraz bardziej wciągałam się w historię i w niektórych momentach trudno było mi ją odłożyć, ale ponieważ cenię obie sen, rzeczywiście ją odkładałam. Akcja przez większość czasu była dość wartka. Książka trzyma w napięciu już od pierwszej strony. Jest szokujące morderstwo, tajemnica i wiele symboli i znaków, które trzeba rozwikłać, a wszystko to z biegiem wydarzeń staje się coraz bardziej sensowne i jaśniejsze.

Nie sposób zaprzeczyć, że współczesny Kościół czyni wiele dobrego dla skołatanego dzisiejszego świata, ale w historii Kościoła jest niejedna karta kłamstwa i przemocy.

Bohaterowie kilka razy w powieści zdają się być w sytuacji bez wyjścia, jednak za każdym razem tej wspaniałej ekipie z owej sytuacji udaje się wybrnąć i to przeważnie w niesamowitym stylu! Warto wspomnieć też o tym, że Brown ponaciągał trochę fakty, żeby pasowały to jego tezy, trochę nazmyślał, podkoloryzował, ale hej, w końcu na tym polega fikcja literacka, więc nie ma co krytykować. 

Podsumowując, czas spędzony z książką Browna uważam za dobrze spożytkowany. Dowiedziałam się sporo ciekawych rzeczy i razem z bohaterami mogłam głowić się nad zagadkami Sauniera. Jako powieść sensacyjna Kod Leonarda da Vinci spełnia wszystkie wymagania przeciętnego czytelnika - jest morderstwo, tajemnica i zagadka do rozszyfrowania.

Ocena: 5/6