HOPELESS Colleen Hoover

HOPLESS - tytuł, który chodził za mną od bardzo dawna, a

jednak nie mogłam zdobyć się na jego przeczytanie. Tytuł, który denerwował mnie tym, że nie został przetłumaczony (teraz już wiem, że ma to spore znaczenie dla treści). No i okładka, która niestety denerwuje mnie nadal, i na którą jakoś po prostu nie mam ochoty patrzeć. Serio. Za dużo rąk. O wiele bardziej lubię tą niżej. :)

Myślę, że nikomu tytuł ten nie jest obcy, prawdopodobnie każdy, kto ma trochę wspólnego z blogosferą albo interesuje się książkami już co nieco o nim słyszał, a jednak ja i tak dodam kilka groszy od siebie. W TEKŚCIE MOGĄ POJAWIĆ SIĘ SPOJLERY, ALE RACZEJ NIEGROŹNE. ;)

Sky nie jest typową siedemnastolatką (głownie dlatego, że została adoptowana, nie posiada praktycznie żadnych urządzeń elektronicznych, cała jej nauka odbywała się w domu i  ma dziwną tendencję do wchodzenia do domów oknem zamiast drzwiami). Nie ma zbyt wielu znajomych. Jej najlepsza przyjaciółka - Six (co ci autorzy mają z tymi cyframi?) - mieszka w domu obok niej. Poza tym raczej niewiele osób zna. Swojego drugiego najlepszego przyjaciela - Breckina - poznaje, kiedy zaczyna chodzić do szkoły. Ale nie o tym jest książka. 

Pewnego dnia w sklepie poznaje również Dean Holdera, z którym, od tamtej pory, zaczyna spędzać coraz więcej czasu (jestem pod wrażeniem, szczególnie, że na początku wydawał się nieźle pokręcony). Zaczyna się od jednego przypadkowego spotkania, a potem już wszystko zaczyna dziać się dość naturalnie. UWAGA SPOJLER! Zakochują się w sobie (nikt się nie spodziewał). Ale znowu - nie o tym jest książka. To znaczy trochę tak, ale nie tylko.  

Oczywiście Holder jest bardzo ważnym wątkiem, nieodłącznym elementem całej historii. Pod jego wpływem Sky zaczyna przypominać sobie różne rzeczy ze swojej przeszłości... I właśnie na przeszłości Sky książka się skupia.

Po jakże wyczerpującym opisie przyszedł czas na właściwą część tekstu. Autorka książki porusza w niej ważne tematy, o których raczej się nie mówi. Porusza tematykę miłości, która bywa bardzo trudna. Patrzy na nią z zupełnie innej perspektywy. Pokazuje prawdziwe uczucie, którego każdy chciałby doświadczyć.  To jest świetne i naprawdę autorce należą się za to wielkie brawa, bo wyszło jej znakomicie. Pytanie tylko czy miłość na prawdę tak wygląda? Nie jest ona w książce idealna - a przynajmniej ma sprawiać takie wrażenie, a jednak wydaje się zbyt cudowna.

Nie mam zamiaru marzyć o idealnym życiu. Wszystkie niepowodzenia to tak naprawdę sprawdziany, które zmuszają nas do wyboru pomiędzy rezygnacją a podniesieniem się z ziemi, otrzepaniem się z kurzu i stawieniem czoła sytuacji. Chcę to zrobić. Być może życie poturbuje mnie jeszcze kilka razy, ale na pewno nie mam zamiaru rezygnować.

Książka niewątpliwie jest napisana bardzo dobrze. Opisuje trudne tematy językiem zrozumiałym dla każdego czytelnika. Poza tym wciąga bez reszty. Na prawdę ciężko się oderwać. Niektóre książki czytam tydzień, dwa, ciągle nie jestem w stanie poświęcić dla nich chwili czasu. Tą książkę przeczytałam w trzy dni. Jak widać dla niektórych książek zawsze znajdzie się czas (inny sprawą jest, że oprócz tego nie zrobiłam absolutnie nic).

Podoba mi się, że czytając HOPELESS można w jednej chwili śmiać się, a w drugiej płakać, ba, można nawet robić to równocześnie. Książka wzbudza bardzo wiele emocji, które ciężko chwilami opanować. No i oczywiście gra słów! Bardzo lubię takie rzeczy, szkoda, że po polsku nie jest to już to samo, ale brawa dla tłumacza, który starał się jednak tej gry słów nie omijać.

Jedną z rzeczy, za które kocham książki, jest to, że dzieli się w nich ludzkie losy na rozdziały. To niesamowite, ponieważ nie można tego zrobić w prawdziwym życiu. [..] Niezależnie od tego, co się dzieje, życie toczy się dalej, czy ci się to podoba, czy nie, i nigdy nie możesz pozwolić sobie na to, żeby się zatrzymać i po prostu złapać oddech.

Pomimo swojej wspaniałości książka nie dotarła do mojego serca. Nie zostawiła we mnie po sobie ani śladu. Ciekawa historia, świetnie napisana, niesamowicie wciągająca, a jednak zupełnie nic dla mnie nie znaczy.

Ocena: 4/6